“Intriguing and puzzling…”

Het in Illinois gevestigde instrumentale trio Aziola Cry met Jason Blake & Mike Milaniak op gitaar en nieuwkomer Tommy Murray (The Cyberiam) op drums, valt op door Blake’s Warr gitaar. Blake’s Warr gitaar is een in Amerika gemaakte "touch" gitaar met tussen de zeven en veertien snaren, die zowel bas als melodische snaren op één toets combineert. Ze is verwant aan de Chapman Stick, een ander tweehandig tapinstrument. De misschien wel bekendste Warr-gitaristen zijn de Texaanse gitarist Trey Gunn  (ex King Crimson) en Colin Marston van de avant-garde metal band uit Brooklyn, Behold... The Arctopus. Aziola Cry deelde de festival affiches met bands als Behold... The Arctopus, Don Caballero, Tiles, Far Corner e.a.

Aziola Cry bracht in 2005 hun debuutalbum ‘Ellipsis’ uit en in 2007 ‘Ghost Conversations’. Na een kloof van bijna 14 jaar verscheen vorig jaar bij Sensory Records hun derde studio album ‘The Ironic Divide’ (de ironische kloof). Het album -volgens de persinfo is dit instrumentale werk wederom een conceptalbum- bevat slechts vier nummers, die het verhaal vertellen van de laatste afdaling van één persoon. Er zijn twee soorten mensen op deze wereld. Er zijn mensen die goed doen voor anderen en op de een of andere manier een positieve bijdrage leveren aan de samenleving én, er zijn mensen die kwaad doen en medemensen kwetsen. Er is geen reden voor hun gedrag. Het zijn lafaards. ‘The Ironic Divide’ is hun verhaal.

Gemixt bij Transient Sound door Steven Gillis en gemasterd door Ted Jensen (Lamb of God, Goijora) is het 48 minuten durende album het zwaarste en meest ingewikkelde werk van de band tot nu toe.

Na de zware opener “And Cowards” volgt het kortste nummer “Hollow Reflections”. Het is een nummer waarin, zowel in het rustige melodieuze eerste deel als in het stevigere tweede deel, vooral het met beide handen tappen op de Warr gitaar door nlake wat hier opvalt. De titelsong “The Ironic Divide” is een vierdelige compositie, een 20 minuten durende jam, waarbij de muzikanten elkaar aanjagen. Vooral drummer Tommy Murray laat zich met meerdere tempowisselingen en maatsoorten horen. De tweede gitarist Mike Milaniak mag zich in het derde deel “Distort Persona” helemaal uitleven op zijn “distorted” gitaar. De afsluiter “Scars Now Rest Where Once Bore Wings” begint rustig en onheilspellend,  om na zowat een minuut over te gaan in een steviger deel. Volgens kenners zijn hier het “noise-driven gitaarwerk, de polyritmische maatsoorten en continue structuurwisselingen” die het nummer maken.

‘The Ironic Divide’ van Aziola Cry is voor de liefhebbers van instrumentale post-metal met een goed gevoel voor polyritmische maatsoorten en dissonante gitaarstructuren een aanrader is. Liefhebbers van de Warr gitaar of Chapman Stick moeten dit album ook interesseren.

“’The Ironic Divide' by Aziola Cry is for lovers of instrumental post-metal and the Warr guitar or Chapman Stick…” (ESC for Rootstime)

Eric Schuurmans

Album tracklist: 01. And Cowards – 02. Hollow Reflections – 03. The Ironic Devide: I: Premonitions – II: A Torment of Reason – III: Distort Persona – IV: One Final Collapse (21:05) – 04. Scars Now Rest Where Once Bore Wings | Music composed by Jason Blake, arranged by Aziola Cry | Album credits: Jason Blake: Warr guitar / Mike Milaniak: guitar / Tommy Murray: drums

Discography AZIOLA CRY: The Ironic Divide [2021] | Ghost Conversations [2007] | Ellipsis [2005] |